Papa Cor, een klusser in hart en nieren, noemt zichzelf ‘lekker praktisch’. Hij verteld trots dat hij zelf hun huis helemaal heeft verbouwd. Hij ziet het als zijn verantwoordelijkheid dat het op orde is en geniet van het hele verbouwproces. Zo moest er een mooie gepersonaliseerde sticker met de naam van hun dochtertje op het raam komen. ‘Een andere vader zou dit misschien in 5 minuten opplakken maar deze papa pakte de waterpas erbij, lacht kraamverzorgende Marijke. ‘Ja, daar steek ik graag even mijn tijd in, dat vind ik gewoon leuk’, zegt Cor.
Samen in ons coconnetje
Cor vindt de zwangerschap een mooie periode, heel intiem. ‘Voor Marleen is het wat intenser want die draagt natuurlijk de kleine, ik kan gewoon mijn ding blijven doen. Maar op een gegeven moment zit je echt samen in zo’n coconnetje’. Hij beleeft het als een leuke fase. Samen gaan ze naar de echo’s en daar horen ze dat het een meisje zal worden. ‘Alles is welkom natuurlijk maar wij vinden het fijn om te weten, het zal die praktische instelling wel zijn’, lacht Cor. Hij vindt het een fijne gedachte dat zijn dochter straks een grote broer heeft die haar beschermd.
De klus
‘Ik ben iemand die de boel graag voor elkaar heeft. Ik heb echt naar de bevalling toe gewerkt. Bepaalde klussen in ons huis wilde ik af hebben voor de bevalling en ja, dat geeft mij wel een bepaalde tijdsdruk’. Cor laat de bevalling ook wat op zich afkomen. ‘Bij de eerste was ik een beetje bang voor het onbekende, dat is bij een tweede wel makkelijker. We hebben dit eerder gedaan, het komt wel goed’. Door de ervaring van de eerste wisten Cor en Marleen dat hun dochtertje, net als haar broer, het eerste halfjaar bij hun op de kamer zal slapen. De babykamer was hierdoor niet een prioriteit. Zo kon Cor zich focussen op andere klussen en het huis zo goed mogelijk voorbereiden op de komst van Juna.
Op de vraag of hij van alle babygeluidjes wakker wordt antwoord hij; ‘Haha nee. Marleen en ik zijn wel echt een team. Omdat Marleen herstellende is verschoon ik Juna en vervang ik het kruikje, dat soort dingen. Marleen geeft dan de borst. Soms moet ze me wel eens flink wakker schudden maar dat vind ik helemaal niet erg. We doen het samen, dat is wel de fijnste manier. Bij de eerste heb ik dat wel onderschat. We hadden toen besloten dat ik zou blijven werken tijdens de kraamweek. Door de impact van gebroken nachten moest ik mijn trots opzij zetten om stress te verminderen. Ik dacht dat ik wel kon wennen aan die korte nachten maar daar ben ik wel op teruggekomen’. Deze keer was het voor iedereen duidelijk dat Cor vrij zou nemen in kraamweek.
De bevalling
Het begon allemaal heel rustig. Nadat de vliezen waren gebroken hebben Cor en Marleen de verloskundige gebeld. Zij adviseerde om nog even rust te nemen. ‘Je gaat dan toch met adrenaline naar bed, maar ik ben goed in slaap gevallen en Marleen ook. Ik had het goede idee om het geluid van mijn telefoon extra hard te zetten, maar daar kwam ik ook wel even op terug’, lacht Cor. ‘Ik was in één keer klaarwakker!’ Om vijf uur belde de verloskundige om te vragen hoe het met Marleen ging. ‘Nou die ligt naast me zei ik, maar ze lag helemaal niet naast me. Dan gaan toch even de alarmbellen af, waar is Marleen? Straks ligt ze languit in de badkamer!’ Cor vond Marleen beneden, ze zat rustig op de bank, had een wasje aangezet en was wat aan het rommelen in huis. Ze kon niet slapen en wilde haar man niet wakker maken. ‘Ze zat er heel relaxed bij, ik ben zelfs nog terug naar bed gegaan’. Nadat Liam wakker werd hebben ze met z’n drietjes ontbeten.
Liam werd opgehaald en Marleen was even tv gaan kijken. ‘Ik kon niet zoveel doen, Marleen zei; ga maar lekker klussen, dan kan ik mij focussen op de weeën. Om half twaalf hebben we samen een rondje gelopen, gewoon hier om het huis’. Vanaf één uur werden de weeën wat heftiger, de verloskundige werd gebeld en Marleen heeft 5 cm ontsluiting. ‘Toen ging het snel. Het bed werd klaargemaakt en om 15.10 is Juna geboren. Het ging eigenlijk allemaal heel mooi’, verteld Cor. Hij vindt het belangrijk dat het vooral voor zijn vrouw een fijne ervaring is geweest. ‘Het gaat om Marleen, voor haar moet het mooi gaan. Ze heeft het, vergeleken met de vorige keer, als een stuk prettiger ervaren’.
Na de eerste bevalling zei ik, hier zou ik er geen vijf van willen hebben. Nu zeg ik, er kunnen nog wel drie bij!
‘Het was een mooie ervaring. Zulke bevallingen kunnen prima. Ik heb gewoon kunnen rommelen. Marleen was heel relaxed en heeft een goed herstel. De vorige keer heb ik Marleen 12 uur gemasseerd, ik was gesloopt, Marleen lag er veel slechter bij, dat is nu echt anders’.
Marleen en Cor wilden graag een thuisbevalling. ‘Je bent in goede handen bij een verloskundige en een kraamverzorgende. Ze weten heel goed wat ze doen’. Marijke en Danique waren ook bij de bevalling aanwezig. ‘Het is fijn dat ze er zijn, het geeft rust. Ze zorgen dat alles doorgaat en dat ik mij even kan bezighouden met Liam. Gister hebben ze bijvoorbeeld het eten voorbereid, dat is fijn. Ze zijn er echt voor het hele gezin. Voor Liam als wij dat even niet kunnen, voor Marleen zodat ik even met Liam op pad kan en voor mij zodat ik ook even een rustmomentje kan pakken en dan gaat alles gewoon door. ‘Ja, het is fijn dat de kraamzorg er is!’
Cor wil als tip aan nieuwe vaders meegeven; ‘laat het lekker gewoon gebeuren, geniet ervan en pak die mooie momenten goed. Laat de dingen waar je normaal zo druk mee bent even vallen. Dat komt later wel weer’.