Ervaringen met de GIZ-methodiek in de babythuiszorg

In de BabythuisZorg worden zorgverleners regelmatig geconfronteerd met gezinnen die extra ondersteuning nodig hebben. Het goed in kaart brengen van de zorgbehoefte van ouders en kinderen is essentieel. De GIZ-methodiek, bestaande uit de GIZ-driehoek en GIZ-matrix, biedt daarbij een praktisch hulpmiddel. Kraam- en BabythuisZorg collega Edith verteld over haar ervaring met de GIZ-methode.

Wat is de GIZ-methodiek?

Edith: De GIZ-driehoek en de GIZ-matrix zijn hulpmiddelen die ik meeneem naar gezinnen. Bij het intakegesprek voor kraamzorg gebruik ik bijvoorbeeld de kaart met de baby erop. Daarmee bespreken we samen wat goed gaat en waar vragen of zorgen liggen. Bij babythuiszorg gebruik ik de andere driehoek, meestal niet direct bij de intake, maar vaak in het tweede of derde gesprek.

De GIZ-driehoek helpt zorgverleners om samen met ouders de zorgbehoefte in te schatten. In het midden van de driehoek staat het kind, met daaromheen verschillende thema’s die belangrijk zijn voor de opvoeding en ontwikkeling, zoals gevoelens, contact met anderen en omgeving. De GIZ-matrix op de achterkant van de kaart maakt deze thema’s concreet meetbaar met kleuren: van groen (geen hulp nodig) tot rood (directe hulp nodig).

Ik leg ouders uit: “In het midden staat jullie kindje, het nieuwe leven. Kun je twee dingen aanwijzen die al goed gaan?” Dat vormt het startpunt van een gesprek over waar eventueel hulp nodig is. Door deze visuele kaart krijgen ouders echt een stem. Soms zeggen ze in een normaal gesprek: “Nee, alles gaat goed.” Maar met de kaart kunnen ze rustig nadenken en hun ervaringen delen, terwijl ik ondertussen uitleg geef of over andere zaken praat.

Stapsgewijs doelen stellen

Met de GIZ-matrix kunnen we ook doelen stellen. Ik vraag ouders bijvoorbeeld: “Wat heb je nodig van je partner?” of “Waar zou je over vier weken willen staan?” Met de kleuren van de matrix maken we zichtbaar waar ze staan en welke stappen haalbaar zijn. Ik ga nooit van rood direct naar groen; dat is veel te groot. Vaak behandel ik drie aandachtspunten per keer en maak ik foto’s van de kaart, zodat we bij het volgende gesprek kunnen voortbouwen op wat al besproken is.

Moeilijke onderwerpen bespreekbaar maken

De GIZ-methodiek maakt het ook makkelijker om lastige onderwerpen aan te kaarten. Bijvoorbeeld bij gezondheidsproblemen die ouders misschien niet ernstig vinden, zoals eczeem, of bij gezinnen met een licht verstandelijke beperking. De gezichtjes en kleuren op de kaart maken alles begrijpelijk en ouders voelen zich erkend in wat al goed gaat.

De matrix helpt om de zorg af te stemmen op wat ouders en kind nodig hebben. Groen vraagt om bevestiging, blauw om advies, geel om extra zorg, oranje om directe zorg en rood om volledige overname. Zo kan ik snel zien waar ouders zelfstandig verder kunnen en waar ondersteuning noodzakelijk is.

Zichtbare vooruitgang

Het mooiste vind ik dat we met de GIZ-methodiek vooruitgang concreet kunnen maken. Als we een maand later de kaart opnieuw invullen, zien ouders vaak dat een aantal rode of oranje gebieden is verbeterd. Ze zeggen dan: “Ja, ik voel me echt beter.” Dat geeft vertrouwen en laat zien dat het werk en de steun daadwerkelijk verschil maken.

De GIZ-methodiek geeft mij houvast in gesprekken met ouders en helpt hen tegelijkertijd overzicht en vertrouwen te krijgen. Het is een krachtig hulpmiddel, zowel bij intensieve babythuiszorg situaties als bij de start van het ouderschap, en maakt vooruitgang zichtbaar voor zowel ouders als mijzelf.

Wil je meer weten over de GIZ-methodiek? Lees het hier.