Papa: Bram
Baby: Noor 30.04.2024
Elke zwangerschap is een unieke ervaring, zelfs voor een vader die het al twee keer eerder mee heeft gemaakt. Na twee jongens kwam er dit keer een meisje bij. Lees het verhaal van papa Bram en zijn prachtige dochter Noor.
Ik had gehoord dat meisjes pittiger kunnen zijn, maar onze dochter is juist een heel rustige baby. Tot nu toe de makkelijkste van allemaal. Dat is een fijne verrassing.
Aan de tafel van dit mooie gezin zitten vader Bram (42), moeder Liset (32) en grote broer Finn (5). Tijn (2) ligt in bed voor zijn middagdutje. Ook Kraamverzorgende Maida is aangeschoven. Na twee jongens is op 30 april baby Noor erbij gekomen, een meisje. ‘Dat is wel even anders, verteld Bram, maar Noor is een rustig meisje. Ik had gehoord dat meisjes pittiger kunnen zijn maar ze is de makkelijkste tot nu toe, daar ben ik heel blij mee’.
Het blijft spannend
De vraag is natuurlijk of de zwangerschap en bevalling van een derde kindje net zo bijzonder is als een eerste kindje. “Ik zie het zeker niet als iets vanzelfsprekend, het blijft spannend. Hoe gaat het lopen en wanneer gaat het beginnen? Allemaal net zo spannend als bij de eerste. Dat het bij onze jongens is goed gegaan geeft natuurlijk geen garantie voor deze bevalling.
Bevallen in bad
De bevalling begon met het breken van de vliezen, net als bij broer Finn. De wens was om in bad te bevallen maar dat kon helaas niet. Doordat baby Noor scheef lag moesten ze uit voorzorg naar het ziekenhuis. ‘Deze keer waren we beter voorbereid en was er ook minder spoed. Als man sta je op dat moment machteloos en ga je met de flow mee. En ja… misschien knullig gezegd, is het wel een leuke ervaring om met de ambulance mee te gaan, lacht Bram, het zal wel man eigen zijn’. Gelukkig kon zijn vrouw ook lachen om deze opmerking; ‘Deze keer mocht hij voorin zitten en was er bij mij minder spoed, ik zat nog niet vol in de weeën dus we gingen allebei relaxed de ambulance in’, verteld Liset. Dat was wel anders als bij de eerste, toen was er veel meer spoed.
Een machteloos gevoel
Doordat Noor scheef lag waren ze bang voor een keizersnee. Gelukkig daalde ze in tijdens de weeën en was dit niet nodig en kon Liset alsnog in bad bevallen. Deze stond voor ze klaar in het ziekenhuis. Daarna ging het snel. ‘We waren om elf uur in het ziekenhuis en Noor is rond half twee geboren. We wisten deze keer dat het een meisje zou zijn, bij de jongens wisten we het niet. We vonden het leuk om het ook eens op deze manier mee te maken’. Op de vraag hoe Bram het vindt om zijn vrouw in bevalling te zien is hij heel duidelijk; ‘Vervelend, want je kan niks doen’. Liset geeft aan dat het voor haar heel fijn was dat haar man dicht bij haar bleef, zijn nabijheid geeft haar steun. Bram heeft zijn vrouw daarom geen moment alleen gelaten. Met rug massages heeft hij haar door de bevalling geholpen.
Ze knipperde met haar ogen, dat gaf mij meteen het vertrouwen dat het wel goed zou komen.
De eerste ontmoeting
Noor was eerst blauw, dat was wel even schrikken. ‘Ze knipperde met haar ogen, dat gaf mij meteen het vertrouwen dat het wel goed zou komen. Daarna mocht ik haar meenemen, dat was heel speciaal. Hierdoor had ik echt het eerste contact. Toen er op alle alarmbellen werd gedrukt, omdat ze nog steeds blauw was, schrok ze. Hierdoor begon ze te ademen, dat was zo mooi om te zien. Ze kreeg meteen een gezonde kleur’.
Terug naar huis
Ze mochten snel naar huis. Ze werden door oma en grote broer Finn opgehaald. Thuis stond kraamverzorgende Maida voor ze klaar. ‘We hadden Maida in de kraamweek bij Tijn. Het was heel fijn dat ze er was en dat we haar al kenden. Ze past goed bij ons en het voelde heel vertrouwd. We hebben van tevoren bij Kraamzorg Monique Boer doorgegeven dat we graag weer Maida wilden tijdens onze kraamweek en gelukkig kon dit’. Een kraamverzorgende is er natuurlijk voornamelijk voor de baby en de moeder, maar ze deed ook veel voor Bram, dat vond hij af en toe wel lastig. ‘In het huishouden doen Liset en ik alles samen, nu deed Maida veel en moest ik hier en daar wel wat los laten. Ze is ook heel relaxed met de andere kinderen. Bij een derde kindje is dat ook heel belangrijk, iedereen moet zich op z’n gemak voelen. Dat deed Maida echt heel goed, we voelden ons thuis in ons eigen huis’.
Heerlijk genieten
‘Ik ben 6 weken thuis geweest, we hebben echt de tijd genomen om met z’n allen te wennen aan de nieuwe situatie’. De vader van drie heeft wel weer zin om aan het werk te gaan en voel zich energiek, maar is ook benieuwd hoe het thuis zal gaan zonder zijn aanwezigheid. De nachten doen ze samen. Hij waardeert dat de rolverdeling tussen hem en zijn vrouw goed in balans is, en dat hij ook betrokken bij is bij de verzorging van hun kind.
‘We kijken terug op een mooie bevalling en ik ben dankbaar voor de gezondheid van mijn gezin’.